AUTUNNO - BRUNO VENTURINI
Forse è ll'autunno
Ca mme mantene 'sta malincunia.
Chiove a zeffunno,
Ninetta mia.
È uttombre quase, vierno mme pare.
Jurnate fredde, nuttate amare.
Sempe aspettanno ca 'na parola,
Una, una sola,
Mme venesse 'a te,
Mme venesse 'a te.
E tu che faje?
Staje allera o malinconica 'e 'sti juorne?
Mme pienze maje? Tuorne o nun tuorne?
E sì, faje buono, statte luntana,
Tanto, è passata 'n'annata sana
Ca nun mm'hê scritto cchiù 'na parola,
Una, una sola.
Già, sì sempe tu!